LA PARABOLO PRI LA SEMISTO

La plej instrua parabolo kiu ilustras la sukcesan kaj malsukcesan laboron de la varbanto estas trovebla en la Sankta Biblio. Kompreneble mi ne intencas prezenti religian lecionon. Se mi konis pli bonan ekzemplon el Sxekspiro aux alia sekulara fonto, ja vere mi citias tiujn.

Jen la parabolo en Sankta Luko, cxapitro oka:

"La semisto eliris, por semi sian semon; kaj dum li semis, iuj semoj falis apud la vojo kaj estis piedpremitaj, kaj la birdoj de la cxielo formangxis ilin.

"Kaj aliaj falis sur sxtonan lokon, kaj kreskinte, velkis, cxar ili ne havis malsekajxon.

"Kaj aliaj falis meze inter dornojn; kaj la dornoj kunkresis, kaj sufokis ilin.

"Kaj aliaj falis en la bonan teron, kaj kreskinte, produktis frukton centoble....

"Kaj liaj discxiploj demandis al li, kia estas cxi tiu parabolo.

"Kaj li diris...

"La parabolo estas jena: La semo estas la vorto de Dio.

"Kaj la falintaj apud la vojo estas tiuj, kiuj auxdis; tiam venas la diablo, kaj forprenas la vorton el ilia koro, por ke ili ne kredu kaj ne estu savitaj.

"Kaj la falintaj sur la sxtonan lokon estas tiuj, kiuj, auxdinte, kun gxojo akceptas la vorton; sed ili ne havas radikon, kaj kredas nur portempe, kaj en tempo de tento ili defalas.

"Kaj tio, kio falis inter dornojn, estas tiuj, kiuj auxdis, kaj dum sia irado sufokigxas per zorgoj kaj ricxo kaj plezuroj de la vivo, kaj ne perfektigas frukton.

"Kaj tio, kio falis en la bonas teron, estas tiuj, kiuj en bela kaj bona koro, auxdinte la vorton, konservas gxin, kaj kun pacienco donas frukton."

Rimarku kvankam ke la semo estis bona kaj la semisto laboris fidela, tamen la rezultoj ne sukcesis same cxiam.

La malsukcesajxoj restas en la kvalito aux la tero aux auxdintoj. Tio gravas. Kiam la Esperanta varbanto sincere penas esperantigas aliajn personojn. multajn ignoros tute lin/sxin, aliajn proponos la plej lamajn ekskuzojn imageblajn, kaj tiel plu.

1. Tiuj, kiuj auxdas sed poste ignoras la informajn. Ili permesas aliajn influencojn forskrapi la inviton.

2. Tiuj, kiuj reagas entuziasme komence, sed baldaux retiras sin, cxar estas malprofunduloj.

3. Tiuj, kiuj nur tro okupigxas kun multaj aferoj, iom eblas esti bona ankaux. Esperantstudo konkuras kontraux vokoj modernaj por kunigxas sanklubon. savi la balenojn, voluntigxas por helpi malricxulojn aux malsanulojn, ktp.

4. Kiuj, kiu suficxe estimas Esperanton tiel fidele dauxrigi studon malgraux kontrauxaj influoj.

Oni neniam devas malkuragxigxi kauze de malsukcesojn de aliaj personoj.

La manko pri plena sukceso estas espereble kaj neeviteble. Sed la devo de semistoj kaj varbantoj same dauxrigus siajn penojn.

THE PARABLE OF THE SOWER

The most instructive parable which illustrates the work, successful and unsuccessful, of the recruiter is found in the Holy Bible. Obviously I don't intend to present a religious lesson. If I knew of better examples from Shakespeare or some other secular source, I would be citing them.

Here is the parable from chapter 9 of St. Luke:

"A sower went out to sow his seed: and as he sowed, some fell by the way side; and it was trodden down, and the fowls of the air devoured it.

"And some fell upon a rock; and as soon as it was sprung up, it withered away, because it lacked moisture.

"And some fell among thorns; and the thorns sprang up with it, and choked it.

"And other fell on good ground, and sprang up, and bare fruit an hundredfold....

"And his disciples asked him, saying, What might this parable be?

"And he said.... Now the parable is this: The seed is the word of God.

"Those by the way side are they that hear; then cometh the devil, and taketh away the word out of their hearts. lest they should believe and be saved.

"They on the rock are they, which, when they hear, receive the word with joy; and these have no root, which for a while believe, and in time of temptation fall away.

"And that which fell among thorns are they, which, when they have heard, go forth, and are choked with cares and riches and pleasures of this life, and bring no fruit to perfection.

"But that on the good ground are they, which in an honest and good heart, having heard the word, keep it, and bring forth fruit with patience."

Notice that although the seed was good and the sower labored faithfully, the results did not meet with the same success.

The failures were due to the quality of the ground/hearers. This is important. When the Esperanto recruiter sincerely tries to make other people into Esperantists, many will completely ignore him or her, and others will put forth the lamest excuses imaginable, etc.

1. Those who hear but later ignore the information. They allow other influences to erase the invitation.

2. Those who at first react enthusiastically, but soon give up because they are shallow people.

3. Those who are merely too occupied with many matters, some perhaps also good. Esperanto study competes against modern calls to join health clubs, save the whales, volunteer to help the poor and sick, and so forth.

4. Those who sufficiently value Esperanto so that they faithfully continue study in spite of competing influences.

We should never become discouraged due to the failures of other people.

The lack of complete success is to be expected and is inevitable. But the duty of the sowers and/or recruiters is to continue their efforts all the same.

KIU PRIZORGAS PRI LA VARBADO?

Esperantistoj eminentas pri iajn aferojn, ekzemple kiel gratuli sin, grupfotogafi sin, defendi Esperanton kontraux kritikantoj, kaj plimalpli publiki iliajn klubojn.

Ankaux ili okupigxas pri la eldono de "Manifestoj" kaj subscribas peiticiojn kiuj ili mem skribis.

Ankaux ili sxatas "reinventi la rado," kiel oni diras. Alivorte, ili reparas io kiam gxi ne estas rompata. Precipe la komputprogramistoj ravas peni plibonigi Esperantajn studilojn ecx kiam jam funkcias bone. La homanaturo sxatas sxangxi tiun, kiun ofte ne bezonas sxangxo. Ciu laboretas.

Do, Esperantistoj (kiel grupo) scias publiki pri Esperanto, ecx bone instrui gxin. Sed kiu prizorgas pri la varbado? Rimarku kiel la plejmulto de naciaj societoj por Esperanto ne tre multe kreskigxas de jaro al jaro. Estas suficxe malfacila konservi la membraron jaro post jaro, malgraux bonfaris defendi, publiki, kaj instrui. Memstaras ke la nura problemo estas ke ili ne emfazas la varbo de novmembroj, kiu efekitigas per individua penado.

WHO IS IN CHARGE OF RECRUITING?

Esperantists excel in some things such as self-congratulations, taking group photographs, defending Esperanto against critics, and more or less publicizing their clubs. Also they busy themselves by issuing "manifestos" and signing petitions which they wrote themselves.

They also like to "reinvent the wheel" as the saying goes. In other words, they repair things that aren't broken. Mainly the computer programmers delight in trying to improve Esperanto study aids, even when they already work well. Human nature likes to change things which often don't need changing. Everyone putters.

Therefore Esperantists (as a group) well know how to defend and publicize Esperanto, and even to teach it well. But who is in charge of recruitment? Notice how the majority of national Esperanto societies don't grow much from year to year.

It is difficult enough to maintain the membership year after year, in spite of good work defending, publicizing, and teaching. It is self-evident that the only problem is they are not emphasizing the enlistment of new members which is carried out through individual effort.